قائمة الأطباء الحاضرين للاستشارة الشخصية الأطفال

مشاوره پزشکی آنلاین و تلفنی (مشاوره غیر حضوری) با بهترین متخصص و فوق تخصص الأطفال

للإجابة على أسئلتك الطبية والنفسية، يمكنك التشاور احصل على استشارة هاتفية واطرح سؤالك مع الطبيب الذي تختاره. ارفع؛ وفقًا للوقت المطلوب، طبيب متخصص، طبيب نفسي أو استشاري مع لقد اتصل بك وأرشدك وأجاب على أسئلتك في المجال الطبي الذي تريده يقدم استشارة.

قبل المكالمة الهاتفية وأثناء الموعد، من الممكن أن تقدم شرحًا موجزًا ​​عن المشكلات طرح الطبيب ما إذا كان لديك مستندات طبية أو صور أو أشعة مقطعية أو موجات فوق صوتية أو معلومات أخرى أرسل طبيبًا؛ قبل الاتصال بك، سيقوم الطبيب بقراءة المستندات والإيضاحات الطبية الخاصة بك وسوف يتصل بك في الوقت المحدد ويخبرك بالمشاكل.

1. زمانیکه دندان‌های اولیه (میلک توث) شروع به رشد کردند: معمولاً بین ۶ تا ۱۲ ماهگی، دندان های اولیه کودک شروع به رشد می کنند. در این مرحله، باید حتما از دندانپزشک کودکان بازدید کنید تا از سلامت دندانهای در حال رشد کودک اطمینان حاصل کنید. 2. در صورت بروز درد یا حساسیت در دندان کودک: اگر کودک شما درد دندان گلایه کند یا نشانه های حساسیت نشان دهد، باید سریعاً مراجعه کنید. 3. در صورت شکستگی، برخورد یا آسیب به دندان کودک: در این حالت باید فورا به دندانپزشک مراجعه کرد. 4. برای درمان فرسایش و پوسیدگی دندان: در صورت مشاهده نقاط سیاه رنگ یا چکه‌های عمیق بر روی سطح دندان کودک، باید به دندانپزشک مراجعه کنید. 5. کنترل منظم و پیگیری وضعیت دندانها و لثه های کودک: توصیه می شود که حداقل دو بار در سال، به دندانپزشک کودکان مراجعه کنید. 6. در مورد مشاکل گفتاری کودک: برخی مشکلات گفتاری ممکن است ناشی از مشکلات دندانی و فکی باشد. در چنین حالتی، باید به دندانپزشک کودکان مراجعه کنید. 7. برای آموزش بهداشت دهان و دندان به کودک: دندانپزشک کودکان می‌تواند راه‌کارها و توصیه‌هایی برای نگهداری درست از دندانهای کودک ارائه دهد. 8. در صورت بروز هرگونه تغییر غیرطبیعی در دهان یا لثه های کودک: مانند برخوردن یا وجود زخم ها، خونریزی، تورم یا تغییر در رنگ لثه ها.

1. بیماری‌های مزمن: در صورتی که کودک شما به بیماری مزمن مانند آسم، دیابت، بیماری های قلبی یا بیماری های ژنتیکی مبتلا است، بهتر است برای درمان و مراقبت های طولانی مدت از متخصص بیماری‌های کودکان کمک بگیرید. 2. مشکلات رشدی: اگر کودک شما نیاز به رهبری خاصی یا پیگیری مداوم در زمینه رشد و توسعه دارد، یک متخصص بیماری‌های کودکان می‌تواند بهترین منبع کمک باشد. 3. اختلالات رفتاری: اگر کودک شما با مشکلات رفتاری مواجه است، از جمله اختلالات خواب، مشکلات تغذیه، تأخیر در حرکات روزمره یا مشکلات در مدرسه، ممکن است با مراجعه به متخصص بیماری‌های کودکان بهتر بتوانید با این مسائل مواجه شوید. 4. بیماری‌های جدی: اگر کودک شما به بیماری جدی مانند سرطان مبتلا است، یا اگر از بیماری خاصی مشکل دارد که نیاز به تفسیر تست‌های پیچیده دارد، می‌توانید از یک متخصص بیماری‌های کودکان کمک بگیرید. 5. مشاوره پیش از تولد: در صورتی که کودک شما هنوز به دنیا نیامده است اما شما دچار نگرانی هستید در خصوص بیماری‌ها یا اختلالات وراثتی، مراجعه به متخصص بیماری های کودکان می‌تواند کمک کننده باشد. 6. اگر دکتر عمومی که مراقبت های اولیه را انجام می دهد، نتوانسته یا نیاز به تایید یک تشخیص خاص را احساس کرده است،می‌توانید به متخصص بیماری های کودکان مراجعه کنید. توجه داشته باشید که در هر حال، اگر نگران سلامت کودک خود هستید، مراجعه به متخصص بیماری های کودکان یک گزینه خوب است.

1. تنگی نفس: اگر کودک شما مدام تنگی نفس دارد و نفس عمیق بکشد، ممکن است مشکل ریه داشته باشد. دکتر ریه کودکان می تواند بررسی کند که این تنگی نفس ناشی از چه است. 2. سرفه مداوم: سرفه مداوم یا سرفه که همراه با خلط یا خون است، نشان دهنده مشکل ریه می باشد. 3. تغییر در رنگ یا بافت برخورد نفس: اگر نفس کودک شما سریع یا صدایی ناهماهنگ در موقع نفس کشیدن ایجاد می کند، می بایست به متخصص ریه کودکان مراجعه کنید. 4. سینه درد: درد در سینه ممکن است نشانه یک مشکل قلبی یا ریه باشد. اگر کودک شما از درد سینه شکایت می کند، حتما باید به پزشک مراجعه کنید. 5. عفونت های مکرر ریه: اگر کودک شما مکرراً به عفونت های ریه مبتلا می شود، همچون آموزیت یا برونکیت، ممکن است نیاز به بررسی بیشتر توسط فوق تخصص ریه کودکان داشته باشد. 6. آسم: اگر آسم یا مشکلات تنفسی وراثتی در خانواده شما وجود دارد، زمانی که کودک اولین نشانه های آسم را نشان می‌دهد، باید به فوق تخصص ریه مراجعه کنید. 7. مشکلات خواب: بعضی از مشکلات خواب می‌توانند به دلیل مشکلات تنفسی باشند، از جمله خر و پف. 8. گیجی یا سردرگمی: این نشانه ها ممکن است ناشی از کمبود اکسیژن در خون باشند که یک نشانه از مشکل ریه است.